Financiering

Demystificatie van de EIC Accelerator-technologiegereedheidsniveaus in de farmaceutische sector: van concept tot markt

door

TRL's in de farmaceutische ontwikkeling: een gedetailleerd overzicht Op het gebied van de farmaceutische industrie dienen Technology Readiness Levels (TRL's) als een cruciaal traject van het initiële onderzoek naar de marketing van een nieuw medicijn. Elk niveau vertegenwoordigt een belangrijke stap in de ontwikkeling van geneesmiddelen. Hieronder vindt u een gedetailleerde uitleg van elke TRL in de context van geneesmiddelen. TRL1 – Bevindingen beoordeeld: Deze eerste fase omvat het herzien van bestaand onderzoek en bevindingen, waarmee de basis wordt gelegd voor nieuwe farmaceutische ontwikkelingen. TRL2 – Onderzoeksidee: in deze fase formuleren onderzoekers een specifiek onderzoeksidee of hypothese op basis van de eerste bevindingen. TRL3 – Design Proof of Concept: Wetenschappers ontwerpen experimenten om het concept van de voorgestelde farmaceutische behandeling te bewijzen. TRL4 – Demonstreer Proof of Concept: Het proof of concept wordt gedemonstreerd door middel van initiële laboratoriumexperimenten, waardoor het onderzoeksidee wordt gevalideerd. TRL5 – Pilot Drug Produced: Er wordt een pilotversie van het medicijn geproduceerd, meestal in kleine hoeveelheden, voor voorlopige tests. TRL6 – Fase 1 klinische onderzoeken: Het medicijn gaat fase 1 klinische onderzoeken in, waar het wordt getest op een kleine groep mensen om de veiligheid ervan te evalueren, een veilig doseringsbereik te bepalen en bijwerkingen te identificeren. TRL7 – Fase 2 klinische onderzoeken: In fase 2-onderzoeken wordt het medicijn aan een grotere groep mensen gegeven om te zien of het effectief is en om de veiligheid ervan verder te evalueren. TRL8 – Registratie van nieuwe geneesmiddelen: Na succesvolle klinische onderzoeken doorloopt het medicijn het registratieproces, waar het grondig wordt beoordeeld en goedgekeurd door regelgevende instanties voor marktintroductie. TRL9 – Geneesmiddel gedistribueerd en op de markt gebracht: de laatste fase waarin het medicijn volledig wordt goedgekeurd, op grote schaal wordt vervaardigd, gedistribueerd en op de markt wordt gebracht voor het publiek. Farmaceutische TRL's De voortgang van farmaceutische producten van TRL1 naar TRL9 is een complexe reis van theoretisch onderzoek naar een verkoopbaar medicijn.

Inzicht in de EIC Accelerator-technologiegereedheidsniveaus in MedTech-hardwareproducten

door

TRL's doorkruisen in de ontwikkeling van MedTech: een stapsgewijze reis De reis van MedTech-hardwareproducten, vanaf het ontwerp tot de beschikbaarheid op de markt, wordt nauwgezet in kaart gebracht via Technology Readiness Levels (TRL's). Elk niveau betekent een cruciale fase in de ontwikkeling van medische hulpmiddelen, waarbij de veiligheid, werkzaamheid en marktgereedheid worden gewaarborgd. Hier volgt een gedetailleerde verkenning van elke TRL in de context van MedTech-hardwareproducten. TRL1 – Basiseigenschappen definiëren: Het traject begint met het definiëren van de basiseigenschappen en mogelijkheden van het voorgestelde medische hulpmiddel. Deze fase omvat het conceptualiseren van wat het apparaat zal doen en de onderliggende technologie ervan. TRL2 – Analytisch onderzoek: Onderzoekers voeren analytische onderzoeken uit om te begrijpen hoe het geconceptualiseerde apparaat zal werken. Dit omvat theoretische analyse en ontwerpstudies. TRL3 – Proof of Concept: In deze fase wordt een proof of concept ontwikkeld. Dit omvat het maken van initiële modellen of simulaties om de haalbaarheid van het apparaat aan te tonen. TRL4 – Pre-prototype: De ontwikkeling gaat verder met het creëren van een pre-prototype van het apparaat, een vroege versie die is ontworpen om het basisconcept in een niet-klinische omgeving te testen. TRL5 – Pre-prototype getest in laboratorium: Het pre-prototype ondergaat strenge tests in een laboratoriumomgeving. Deze tests zijn bedoeld om de functionaliteit van het apparaat te evalueren en gegevens te verzamelen voor verdere ontwikkeling. TRL6 – Prototype getest in relevante omgeving: een verfijnder prototype wordt ontwikkeld en getest in een omgeving die de reële omstandigheden waarin het apparaat zal worden gebruikt nauw nabootst. TRL7 – Goedgekeurd prototype: Het prototype bereikt een stadium waarin het wordt goedgekeurd voor definitieve ontwikkeling. Meestal gaat dit gepaard met het passeren van bepaalde wettelijke controles en validaties. TRL8 – Pre-seriële productie: Het apparaat gaat over op pre-seriële productie, waarbij kleine batches worden geproduceerd om ervoor te zorgen dat de productieprocessen klaar zijn voor productie op volledige schaal. TRL9 – Product op de markt: de laatste fase, waarin het MedTech-hardwareproduct volledig is ontwikkeld, vervaardigd en op de markt beschikbaar is. Het heeft alle wettelijke goedkeuringen doorstaan en is klaar voor gebruik in de gezondheidszorg. MedTech TRL's De voortgang van TRL1 naar TRL9 bij de ontwikkeling van MedTech-hardwareproducten is een methodisch en kritisch proces, dat ervoor zorgt dat medische hulpmiddelen voldoen aan de hoogste normen op het gebied van kwaliteit en veiligheid.

Inzicht in Technology Readiness Levels (TRL) in de context van de EIC Accelerator

door

TRL's begrijpen: de weg van concept naar implementatie Technology Readiness Levels (TRL's) bieden een systematisch raamwerk om de volwassenheid van een technologie te beoordelen. Deze schaal, variërend van TRL1 tot TRL9, schetst de evolutie van fundamenteel onderzoek naar een volledig operationeel systeem. Hieronder vindt u een gedetailleerd voorbeeld voor elke TRL, waarbij gebruik wordt gemaakt van een hypothetisch technologietype, zoals een nieuw zonnepanelensysteem. TRL1 – Geobserveerde basisprincipes: In deze beginfase wordt fundamenteel wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd, waarbij de nadruk ligt op het observeren van de principes die ten grondslag zouden kunnen liggen aan de nieuwe technologie. Bijvoorbeeld het ontdekken van een nieuw fotovoltaïsch materiaal dat de efficiëntie van zonnepanelen mogelijk zou kunnen verhogen. TRL2 – Technologieconcept geformuleerd: Hier worden de eerste concepten voor de toepassing van het nieuwe materiaal in zonnepanelen ontwikkeld. Deze fase omvat theoretisch werk en een vroeg ontwerp, zonder enige experimentele testen. TRL3 – Experimenteel Proof of Concept: Het nieuwe materiaal wordt getest in een laboratoriumomgeving om het concept te valideren. Dit omvat kleinschalige experimenten om de efficiëntie ervan bij het omzetten van zonlicht in elektriciteit aan te tonen. TRL4 – Technologie gevalideerd in het laboratorium: De technologie ondergaat verdere ontwikkeling in het laboratorium, waarbij tests worden uitgevoerd om het concept te verfijnen en de functionaliteit ervan onder gecontroleerde omstandigheden te verbeteren. TRL5 – Technologie gevalideerd in relevante omgeving: Een prototype zonnepaneel dat gebruik maakt van het nieuwe materiaal wordt getest in een gecontroleerde, maar realistischere omgeving, zoals een gesimuleerde buitenomgeving met variërende lichtomstandigheden. TRL6 – Technologie gedemonstreerd in relevante omgeving: Het prototype wordt nu getest in een echte omgeving, zoals op het dak van een gebouw, om de prestaties ervan onder feitelijke bedrijfsomstandigheden te beoordelen. TRL7 – Demonstratie van systeemprototype in operationele omgeving: Een geavanceerder prototype, dat dicht bij het eindproduct ligt, wordt getest in een operationele omgeving. Dit omvat uitgebreide tests op duurzaamheid, efficiëntie en betrouwbaarheid onder verschillende weersomstandigheden. TRL8 – Systeem compleet en gekwalificeerd: het zonnepaneelsysteem is nu voltooid, waarbij alle componenten zijn getest, gekwalificeerd en klaar voor commerciële productie. Rigoureuze tests zorgen ervoor dat het systeem aan alle industrienormen voldoet. TRL9 – Actueel systeem bewezen in operationele omgeving: de laatste fase, waarin het zonnepanelensysteem volledig operationeel is en op de markt wordt ingezet. Het is bewezen dat het betrouwbaar en efficiënt werkt in verschillende praktijkomgevingen, zoals woongebouwen, commerciële panden en zonneparken. TRL's De reis van de technologie van TRL1 naar TRL9 kan worden gevisualiseerd als een voortgang van fundamenteel onderzoek naar praktische, praktijkgerichte toepassingen.

De ongelijkheid in EIC Accelerator-evaluatie: externe beoordelaars versus juryleden

door

Het evaluatieproces van EIC Accelerator: een verschuiving van de focus over de stappen heen Het European Innovation Council (EIC) Accelerator-programma maakt gebruik van een aparte aanpak voor het evalueren van applicaties in verschillende stappen van het proces. Deze aanpak heeft een aanzienlijke impact op de consistentie en voorspelbaarheid van de evaluaties, wat uitdagingen voor aanvragers met zich meebrengt. Stappen 1 en 2: Duizenden externe evaluatoren: De eerste twee stappen van het EIC Accelerator-proces omvatten het gebruik van een groot aantal externe evaluatoren. Deze beoordelaars zijn belast met het verwerken van het grote aantal aanvragen, waarbij de nadruk ligt op het doorlichten van de technologische aspecten van de projecten. Deze fase is bedoeld om goede technologieën en levensvatbare projecten te identificeren. Stap 3: Een select klein aantal juryleden: Bij de laatste stap wordt daarentegen een kleine groep commercieel georiënteerde juryleden gebruikt. Deze leden zijn verantwoordelijk voor het nemen van de uiteindelijke financieringsbeslissingen, idealiter gebaseerd op het zakelijke potentieel van de projecten. De bedoeling is om de beste business cases te selecteren, waardoor het succes van het programma op de lange termijn wordt gegarandeerd. Uitdagingen die uit deze aanpak voortkomen Verhoogde willekeur in de uiteindelijke selectie: Het kleinere aantal juryleden in stap 3, gecombineerd met hun commerciële focus, introduceert een hogere mate van willekeur in het selectieproces. Deze willekeur wordt nog verergerd door het onvermogen van de aanvragers om de opmerkingen van de juryleden rechtstreeks te weerleggen of erop te reageren. Gebrek aan consistentie tussen de stappen: De verschuiving van de focus van technologische levensvatbaarheid in de eerste twee stappen naar commercieel potentieel in de laatste stap kan tot grillige evaluaties leiden. Projecten die de technologische controle van de externe beoordelaars doorstaan, kunnen moeite hebben met de commerciële oriëntatie van de juryleden. Invloed van interpersoonlijke vaardigheden in stap 3: De fase van het laatste sollicitatiegesprek is sterk afhankelijk van de presentatie en interpersoonlijke vaardigheden van de sollicitanten, factoren waarop u zich moeilijk kunt voorbereiden binnen het korte tijdsbestek tussen de stappen. Deze afhankelijkheid kan de intrinsieke verdiensten van het project overschaduwen, wat bijdraagt ​​aan de onvoorspelbaarheid van het proces. Conclusie Het evaluatieproces van EIC Accelerator vormt een unieke uitdaging voor aanvragers vanwege de ongelijkheid tussen de beginfase, waarbij gebruik wordt gemaakt van een groot aantal externe beoordelaars die zich richten op technologie, en de laatste fase, die afhankelijk is van een kleine jury met een commerciële focus. Deze ongelijkheid kan resulteren in inconsistente evaluaties en verhoogde willekeur, vooral in de laatste besluitvormingsfase. Voor aanvragers betekent dit dat ze door een proces moeten navigeren waarbij de criteria voor succes van de ene fase naar de andere aanzienlijk kunnen verschuiven.

De verwarring onder EIC Accelerator-aanvragers: uitdagingen op het gebied van communicatie en evaluatie

door

Inconsistenties in de communicatie en evaluatie van EIC Accelerator Het European Innovation Council (EIC) Accelerator-programma, een belangrijk financieringsmechanisme voor innovatieve startups en MKB-bedrijven, staat voor aanzienlijke uitdagingen bij het transparant communiceren van de doelstellingen en verwachtingen ervan aan aanvragers. Deze situatie draagt ​​bij aan verwarring en onzekerheid onder degenen die financiering zoeken. Communicatielacunes en politieke agenda's: De EIC heeft historisch gezien moeite gehad met het duidelijk formuleren van zijn doelstellingen voor het Accelerator-programma. De aard van publieke instellingen, vaak gedreven door politieke agenda’s, maakt dit nog ingewikkelder. Hoewel de EIC de nadruk legt op het financieren van ontwrichtende innovaties die door de particuliere markt over het hoofd worden gezien, erkent zij minder openlijk de neiging om investeringen met een laag risico te bevoordelen. Deze tweedeling komt duidelijk naar voren in gevallen waarin de EIC financiering heeft verleend aan bedrijven die enkele dagen daarvoor al substantiële particuliere investeringen hadden binnengehaald. Dergelijke gemengde berichten creëren onzekerheid over de werkelijke criteria voor financieringsbeslissingen. Onvoorspelbare evaluatieresultaten: Het evaluatieproces van de EIC Accelerator wordt gekenmerkt door onvoorspelbaarheid en willekeur. Er zijn gevallen geweest waarin eerder afgewezen voorstellen bij herindiening met minimale of geen wijzigingen werden aanvaard. Deze inconsistentie roept vragen op over de geloofwaardigheid van het evaluatieproces en introduceert een ‘gelukfactor’ bij de projectselectie. Bovendien is de feedback van beoordelaars vaak onvoldoende geweest om afgewezen voorstellen in de richting van verbetering te leiden. Bovendien heeft het gemengde begrip van de technische aspecten van het jurypanel geleid tot verdere verwarring en teleurstelling onder de aanvragers. De impact op de overschatting van de kansen van aanvragers: Bij gebrek aan duidelijke en consistente communicatie van de EIC kunnen aanvragers hun kansen op succes overschatten. Dit leidt tot verkeerd op elkaar afgestemde verwachtingen en mogelijk verspilde inspanningen. Behoefte aan transparantere richtlijnen: Om verwarring te verminderen zou de EIC explicietere en gedetailleerdere richtlijnen moeten bieden over afwijzingsredenen, vooral tijdens de interviewfase. Als dergelijke duidelijkheid wordt geboden, kunnen aanvragers hun voorstellen beter afstemmen op de verwachtingen van de EIC. Vermindering van willekeur bij selectie: Het vaststellen van consistentere en transparantere criteria voor selectie en afwijzing kan de waargenomen willekeur in het evaluatieproces helpen verminderen. Dit zou de geloofwaardigheid van het programma vergroten en betrouwbaardere begeleiding voor aanvragers bieden. Conclusie De uitdagingen van het EIC Accelerator-programma op het gebied van communicatie en evaluatie dragen aanzienlijk bij aan de verwarring die aanvragers ervaren. Om deze kwesties aan te pakken moet de EIC voorrang geven aan helder, pragmatisch advies boven politieke communicatie, gedetailleerde feedback geven op afwijzingen en consistente evaluatiecriteria vaststellen. Dergelijke stappen zouden aanvragers enorm helpen bij het begrijpen van hun realistische kansen en wat het onderscheid maakt tussen goedkeuring en afwijzing in het financieringsproces.

Het ecosysteem van EIC Accelerator: een op consultancy gericht raamwerk

door

Dominantie van consultancy in het EIC Accelerator-proces Het European Innovation Council (EIC) Accelerator-programma, ontworpen om innovatieve startups en MKB-bedrijven te ondersteunen, lijkt onbedoeld een ecosysteem te hebben bevorderd waarin adviesbureaus een centralere rol spelen dan de aanvragers zelf. Deze situatie komt voort uit een combinatie van de complexiteit van het programma en de communicatiestrategieën van de EIC. Complexiteit en onduidelijkheid leiden tot afhankelijkheid van consultancy: ruim 70% van de respondenten in de enquête gaf aan dat ze een consultant hadden ingehuurd om hun EIC Accelerator-applicatie voor te bereiden. Dit hoge percentage weerspiegelt de complexiteit en het obscure karakter van het programma, wat voor veel aanvragers overweldigend kan zijn. De officiële EIC-communicatie, vaak gericht op promotiemateriaal, laat potentiële aanvragers met meer vragen dan antwoorden achter, waardoor ze externe deskundige hulp zoeken. Communicatie-uitdagingen van de EIC: De EIC heeft moeite om effectief te communiceren wat de Accelerator wil en wat aanvragers mogen verwachten. Deze moeilijkheid is waarschijnlijk een gevolg van de neiging van publieke instellingen om prioriteit te geven aan politieke agenda's en communicatie boven pragmatisch advies. Er zit een tweedeling in de boodschap van de EIC: het bevorderen van financiering voor disruptieve innovaties en tegelijkertijd het bevorderen van investeringen met een laag risico. Deze tegenstrijdige communicatie vergroot de afhankelijkheid van Nationale Contactpunten (NCP’s) en adviesbureaus voor duidelijkere begeleiding. De impact op aanvragers Het huidige ecosysteem zet individuele aanvragers in het nadeel, vooral degenen die niet over de middelen beschikken om consultants in te huren. Deze afhankelijkheid van adviesbureaus kan leiden tot een vertekend beeld van het sollicitatieproces, waarbij veel aanvragers hun kansen overschatten op basis van de richtlijnen van de EIC. Het werpt ook een barrière op voor degenen die zich geen advieskosten kunnen veroorloven, waardoor innovatieve projecten die niet over de middelen voor professionele begeleiding beschikken mogelijk buitenspel worden gezet. Aanbevelingen voor een meer evenwichtige aanpak Verbeterde transparantie en directe communicatie: De EIC zou zijn directe communicatie met potentiële aanvragers kunnen verbeteren, door helder, pragmatisch advies en realistische verwachtingen over het aanvraagproces te verstrekken. Toegankelijke bronnen voor alle aanvragers: Het ontwikkelen van bronnen en hulpmiddelen die het aanvraagproces ophelderen, kan de overmatige afhankelijkheid van adviesbureaus helpen verminderen. Hierbij kunt u denken aan gedetailleerde richtlijnen, voorbeelden van succesvolle aanvragen en uitgebreide feedback op afgewezen aanvragen. Grotere steun voor onafhankelijke aanvragers: De EIC zou kunnen overwegen ondersteuningsmechanismen op te zetten voor aanvragers die ervoor kiezen om zelfstandig door het proces te navigeren. Deze ondersteuning kan de vorm aannemen van workshops, webinars of directe consultatiesessies. Conclusie Hoewel adviesbureaus een cruciale rol spelen bij het begeleiden van aanvragers door het complexe proces van EIC Accelerator, lijkt het huidige ecosysteem degenen te bevoordelen die zich dergelijke diensten kunnen veroorloven. Een evenwichtiger aanpak, met verbeterde directe communicatie en steun van de EIC, zou het speelveld gelijk kunnen maken en ervoor kunnen zorgen dat alle innovatieve ideeën, ongeacht de steun daarvoor, een eerlijke kans op succes hebben.

Navigeren door het EIC Accelerator-aanvraagproces: inzicht in de uitdagingen van het halen van deadlines

door

Het driestapstoepassingstraject van de EIC Accelerator Het blended financing-programma van de European Innovation Council (EIC) Accelerator, een cruciaal initiatief voor startups en kleine en middelgrote ondernemingen (MKB) die op zoek zijn naar financiering, onderging aanzienlijke veranderingen in 2021. Deze veranderingen introduceerden een gestructureerd, driestaps-programma aanvraagproces, elk met zijn eigen specifieke vereisten en tijdlijnen. Het begrijpen van deze stappen is van cruciaal belang voor aanvragers om hun aanvragen effectief te plannen en uit te voeren. Stap 1 – Korte aanvraag: Deze eerste fase omvat een mini-voorstel, inclusief een schriftelijke subsidieaanvraag, een videopitch en een pitchdeck. Opmerkelijk is dat stap 1 in minder dan 30 dagen kan worden voorbereid en op elk moment kan worden ingediend, omdat er geen vaste deadline is. Dankzij deze flexibiliteit kunnen aanvragers aan het proces beginnen wanneer zij zich het meest voorbereid voelen. Stap 2 – Volledige toepassing: Deze fase vormt een grotere uitdaging. Het vereist een gedetailleerde aanvraag en kan pas worden ingediend zodra stap 1 is goedgekeurd en de EIC een vaste deadline heeft aangekondigd. Historisch gezien waren er in 2021 twee van dergelijke deadlines: in juni en oktober. De voorbereiding op stap 2 is een aanzienlijke onderneming, met een aanbevolen voorbereidingstijd van minimaal 60 dagen. Stap 3 – Persoonlijk interview: De laatste hindernis, stap 3, omvat een persoonlijk interview met behulp van het pitchdeck uit stap 2. Deze stap is alleen beschikbaar voor projecten die zijn goedgekeurd in stap 2. De interviewdata zijn vastgelegd kort na de evaluaties van stap 2, en aanvragers hebben doorgaans ongeveer 14 dagen de tijd om zich op deze fase voor te bereiden. De uitdaging van planning en tijdmanagement Voor nieuwe aanvragers kan het begrijpen en beheren van dit driestappenproces lastig zijn. Het flexibele karakter van de inzending van Stap 1 staat in schril contrast met het rigide en veeleisende karakter van Stap 2. De voorbereidingstijden, hoewel schijnbaar ruim, kunnen een uitdaging zijn, vooral voor startups en MKB-bedrijven die niet bekend zijn met de fijne kneepjes van het proces. Stap 1: Hoewel de voorbereiding op stap 1 relatief minder tijdrovend is, betekent het ontbreken van een vaste deadline dat aanvragers hun indieningstijdstip zelf moeten regelen. Deze fase vereist strategische planning om de gereedheid voor de volgende, veeleisendere stappen te garanderen. Stap 2: De sprong van stap 1 naar stap 2 is aanzienlijk. De minimale voorbereidingstijd van 60 dagen voor stap 2, na de goedkeuring van stap 1, vereist dat aanvragers snel overstappen van een korte aanvraag naar een gedetailleerd, alomvattend voorstel. Deze overgang kan overweldigend zijn, vooral voor nieuwe aanvragers die niet bekend zijn met de diepgang en details die de EIC verwacht. Stap 3: De laatste stap, hoewel korter in voorbereidingstijd, is cruciaal en kan intens zijn. Aanvragers moeten bereid zijn om snel de overstap te maken van het indienen van hun volledige aanvraag in stap 2 naar de voorbereiding op een diepte-interview. Conclusie Het navigeren door het aanvraagproces van de EIC Accelerator vereist een zorgvuldige planning, besef van deadlines en inzicht in de inspanningen die in elke fase nodig zijn. Bijzonder uitdagend is de overgang van de korte, flexibele stap 1 naar de intensieve en deadlinegestuurde stap 2. Nieuwe aanvragers moeten dit proces met toewijding en grondige voorbereiding benaderen om hun kansen op succes te vergroten.

De evenwichtsoefening van de EIC Accelerator-jury: DeepTech-financiering en risicoaversie

door

De tweedeling van de stap 3-juryevaluatie van EIC Accelerator Het European Innovation Council (EIC) Accelerator-programma speelt een cruciale rol bij het stimuleren van startups en kleine en middelgrote ondernemingen (MKB), vooral in de DeepTech-sector. De laatste stap van dit financieringstraject, stap 3, waarbij een jurybeoordeling plaatsvindt, vormt echter een unieke uitdaging. Er is waargenomen dat het besluitvormingsproces van de jury schommelt tussen het zoeken naar innovatieve DeepTech-projecten en het bevoordelen van voorstellen met lagere risicoprofielen. Onvoorspelbare resultaten en technisch inzicht: De evaluaties van de Stap 3-jury waren soms onvoorspelbaar, met gevallen waarin voorstellen succesvol waren met minimale wijzigingen na een aanvankelijke afwijzing. Deze willekeur bij de selectie roept in sommige gevallen vragen op over de consistentie van het evaluatieproces en het technische begrip van de jury. Voorkeur voor commercieel succes boven risicovol DeepTech: Er is een groeiende trend in de criteria van de EIC-jury die neigen naar projecten met onmiddellijke commerciële levensvatbaarheid. DeepTech-projecten laten vanwege hun aard vaak geen winst zien gedurende langere perioden, doorgaans tot vijf jaar. De jury lijkt echter steeds terughoudender te worden bij het financieren van dergelijke risicovolle ondernemingen, ondanks dat dit een kenmerk is van het DeepTech-domein. Gevolgen voor DeepTech-bedrijven met een hoog risico De aanpak van de EIC presenteert een paradox voor DeepTech-bedrijven met een hoog risico. Hoewel de raad innovatie in deze sector wil bevorderen, kan de risicoaversie van de jury onbedoeld werkelijk baanbrekende projecten buiten spel zetten, die langere tijd nodig hebben om tot commercialisering te komen. Deze spanning tussen het bevorderen van baanbrekende innovatie en het beperken van risico's creëert een uitdagende omgeving voor risicovolle DeepTech-bedrijven die op zoek zijn naar EIC-financiering. Conclusie Het Stap 3-juryproces van EIC Accelerator is cruciaal voor financieringsbeslissingen, maar werkt toch binnen een complex samenspel van het zoeken naar innovatieve DeepTech-projecten en een voorkeur voor minder risicovolle investeringen. Dit scenario vereist een meer evenwichtige aanpak, waarbij het transformatieve potentieel van het risicovolle DeepTech niet wordt overschaduwd door een buitensporige focus op commercieel succes op de korte termijn.

De EIC Accelerator transformeren via AI

door

De integratie van een efficiënt AI-systeem voor indieningen en evaluaties in het European Innovation Council (EIC) Accelerator-programma zou een revolutie teweeg kunnen brengen in het huidige raamwerk, wat niet alleen een impact zou hebben op de tijdlijn en efficiëntie van het proces, maar ook op het banenlandschap voor duizenden beoordelaars. Hoewel deze transformatie in veel opzichten potentieel gunstig is, roept zij ook aanzienlijke zorgen op met betrekking tot de werkgelegenheid en het genuanceerde begrip van innovatieve projecten. De EIC Accelerator transformeren via AI-snelheid en efficiëntie Het introduceren van AI in het indienings- en evaluatieproces van de EIC zou de tijd die nodig is om aanvragen te beoordelen drastisch kunnen verkorten. Momenteel kan het proces maanden of zelfs jaren bestrijken, waarbij een gedetailleerde beoordeling door menselijke beoordelaars nodig is. Een AI-systeem, uitgerust met geavanceerde algoritmen die voorstellen kunnen analyseren aan de hand van de criteria van de EIC, zou deze taak in een fractie van de tijd kunnen voltooien. Deze efficiëntie zou kunnen leiden tot snellere financieringsbeslissingen, waardoor startups en kmo’s sneller essentiële steun kunnen ontvangen. Consistentie en objectiviteit AI-systemen bieden een niveau van consistentie en objectiviteit dat lastig te bereiken is met menselijke beoordelaars. Door elke aanvraag te verwerken met behulp van dezelfde reeks criteria en algoritmen, kan AI vooroordelen minimaliseren en een gestandaardiseerd evaluatieproces garanderen. Dit zou kunnen leiden tot eerlijkere en transparantere financieringsbeslissingen. De keerzijde: zorgen over de werkgelegenheid en een genuanceerd inzicht in het verdwijnen van banen voor beoordelaars Een van de belangrijkste implicaties van de adoptie van AI in het EIC Accelerator-programma is de potentiële baanverdringing voor duizenden beoordelaars. Deze professionals, vaak experts in hun vakgebied, spelen een cruciale rol in het huidige systeem en bieden inzichten en oordelen die een AI misschien niet kan repliceren. De plotselinge werkloosheid van deze beoordelaars zou niet alleen hun levensonderhoud beïnvloeden, maar ook leiden tot het verlies van deskundige meningen tijdens het evaluatieproces. Genuanceerd begrip en menselijk contact Hoewel AI gegevens kan verwerken en evalueren aan de hand van vaste criteria, kan het zijn dat het het genuanceerde inzicht mist dat menselijke beoordelaars bieden. Beoordelaars brengen een schat aan ervaring en een menselijke benadering met zich mee die van cruciaal belang kunnen zijn bij het beoordelen van de potentiële en reële impact van innovatieve projecten. Dit menselijke element is vooral belangrijk op gebieden waar creativiteit, ethische overwegingen en maatschappelijke impact cruciaal zijn. De impact verzachten en AI op verantwoorde wijze integreren Om de voordelen van AI te benutten en tegelijkertijd de negatieve impact te verzachten, is een evenwichtige aanpak essentieel: Hybride evaluatiesysteem: het implementeren van een systeem waarbij AI de initiële beoordelingen afhandelt, maar menselijke beoordelaars de uiteindelijke beslissingen nemen, zou de efficiëntie van AI kunnen combineren met de expertise van het menselijk oordeel. Omscholings- en baantransitieprogramma’s: Voor beoordelaars die getroffen zijn door AI-integratie kan het aanbieden van omscholings- en baantransitieprogramma’s hen helpen zich aan te passen aan nieuwe rollen binnen de EIC of andere sectoren. Continue monitoring en verbetering: Regelmatige monitoring van het AI-systeem op vooroordelen, fouten en verbeterpunten zorgt ervoor dat het aansluit bij de doelstellingen en ethische normen van de EIC. Betrokkenheid van belanghebbenden: Door samen te werken met startups, kleine en middelgrote bedrijven, beoordelaars en andere belanghebbenden bij de ontwikkeling en implementatie van het AI-systeem wordt ervoor gezorgd dat het voldoet aan de behoeften en zorgen van alle betrokken partijen. Conclusie De potentiële transformatie van de EIC Accelerator door efficiënte AI-inzendingen en evaluatieprocessen vertegenwoordigt een aanzienlijke sprong in de technologische integratie. Hoewel de voordelen in termen van efficiëntie en objectiviteit duidelijk zijn, kunnen de impact op de werkgelegenheid en de behoefte aan een genuanceerd begrip van innovatieve projecten niet over het hoofd worden gezien. Een verantwoorde en evenwichtige aanpak, waarbij de sterke punten van AI en menselijke beoordelaars worden gecombineerd, zou kunnen leiden tot een efficiënter, eerlijker en inclusiever EIC Accelerator-programma.

Het gat in de begeleiding: EIC Accelerator Stap 3 Voorbereiding van sollicitatiegesprekken

door

Het aanvraagproces voor het European Innovation Council (EIC) Accelerator-programma is een veelzijdige reis, waarbij elke stap is ontworpen om innovatieve startups en kleine en middelgrote ondernemingen (MKB) dichter bij het ontvangen van cruciale financiering te brengen. Er is echter een opmerkelijke discrepantie in de ondersteuning die aan sollicitanten in verschillende fasen wordt geboden, met name tussen stap 2 (bedrijfscoaching) en stap 3 (de interviewfase). Deze ongelijkheid heeft niet alleen gevolgen voor de paraatheid van de aanvragers, maar zet ook vraagtekens bij de algehele efficiëntie van het proces. Het gat in de begeleiding: Stap 3 Voorbereidingen voor sollicitatiegesprekken Gebrek aan gestructureerde ondersteuning In stap 3 van het EIC Accelerator-proces worden aanvragers uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek, een cruciale fase waarin ze hun innovatie- en businessplan pitchen voor een panel van experts. Verrassend genoeg is er een aanzienlijk gebrek aan formele begeleiding of gestructureerde coaching voor sollicitanten om zich op deze cruciale stap voor te bereiden. Dit gebrek aan ondersteuning staat in schril contrast met de zakelijke coaching die in stap 2 wordt aangeboden, waardoor sollicitanten grotendeels zelf door de complexiteit van het sollicitatieproces moeten navigeren. Het belang van een effectieve sollicitatievoorbereiding De interviewfase is van cruciaal belang voor aanvragers, omdat het een kans is om hun schriftelijke voorstellen tot leven te brengen en het panel te overtuigen van de waarde van hun project. Effectieve communicatieve vaardigheden, duidelijkheid bij het presenteren van het bedrijfsmodel en het vermogen om uitdagende vragen te beantwoorden zijn essentiële componenten van een succesvolle pitch. Zonder de juiste begeleiding of coaching zijn veel sollicitanten mogelijk niet goed voorbereid op deze situatie waarin veel op het spel staat. Stap 2 Coaching: voldoet het aan de behoeften van de aanvrager? Bedrijfscoaching versus schrijfexpertise verlenen In stap 2 biedt het EIC Accelerator-programma zakelijke coaching aan aanvragers, waarbij de nadruk ligt op bedrijfsontwikkeling en groeistrategieën. Een cruciaal twistpunt is echter de waargenomen discrepantie tussen de aangeboden coaching en de werkelijke behoeften van de sollicitanten. Veel van deze coaches zijn weliswaar bedreven in bedrijfsstrategieën, maar missen expertise in de specifieke aspecten van het schrijven van succesvolle subsidievoorstellen. Deze mismatch kan ervoor zorgen dat aanvragers niet goed voorbereid zijn op de complexiteit van de vereisten en verwachtingen van de EIC Accelerator. Een voorstel voor efficiëntie: focussen op stap 3-coaching De coachingstrategie heroverwegen Om de effectiviteit en relevantie van de geboden ondersteuning te vergroten, zou het nuttiger zijn om middelen toe te wijzen aan coaching voor de voorbereiding van stap 3-gesprekken. Deze verschuiving zou ervoor zorgen dat aanvragers gerichte begeleiding krijgen over hoe ze hun visie effectief kunnen overbrengen, potentiële vragen van het panel kunnen beantwoorden en hun projecten op de meest overtuigende manier kunnen presenteren. De voordelen van stap 3-coaching Verbeterde paraatheid: Coaching op maat voor de interviewfase zou sollicitanten de nodige vaardigheden en vertrouwen geven om uit te blinken in hun presentaties. Grotere succespercentages: Beter voorbereide aanvragers kunnen leiden tot een hoger succespercentage bij het verkrijgen van financiering, wat uiteindelijk ten goede komt aan het innovatielandschap van de EU. Optimalisatie van middelen: Het heroriënteren van coachingmiddelen naar daar waar ze het meest nodig zijn, zou resulteren in een efficiënter gebruik van de middelen van de EIC Accelerator. Conclusie De huidige structuur van het EIC Accelerator-programma, met zijn focus op zakelijke coaching in stap 2 en het gebrek aan formele voorbereiding op sollicitatiegesprekken in stap 3, lijkt niet goed te zijn afgestemd op de behoeften van sollicitanten. Een strategische verschuiving naar het bieden van gerichte coaching voor de interviewfase zou de paraatheid van aanvragers aanzienlijk kunnen vergroten en de algehele efficiëntie van het financieringsproces kunnen verbeteren. Een dergelijke verandering zou niet alleen de aanvragers ten goede komen, maar ook nauwer aansluiten bij de doelstelling van de EIC om innovatieve en impactvolle projecten in heel Europa te bevorderen.

Ongelijke verdeling van EIC Accelerator-financiering: een nadere blik op het Europese landschap

door

De European Innovation Council (EIC) Accelerator, een vlaggenschipfinancieringsprogramma binnen het Horizon Europe-kader van de Europese Unie, is een baken van hoop geweest voor startups en kleine en middelgrote ondernemingen (MKB) in heel Europa. Het biedt een unieke mix van subsidies en aandelenfinanciering, waarbij tot € 2,5 miljoen aan subsidiefinanciering en € 15 miljoen aan aandelenfinanciering wordt verstrekt. Een nader onderzoek van de financieringsverdeling sinds 2021 brengt echter een zorgwekkend patroon van geografische ongelijkheid aan het licht. De rol van EIC Accelerator bij het vormgeven van Europese innovatie De EIC Accelerator, onderdeel van het bredere initiatief van de Europese Unie om innovatie en groei onder startups en kleine en middelgrote ondernemingen (KMO's) te bevorderen, heeft een belangrijke rol gespeeld bij het verwezenlijken van baanbrekende ideeën. Het heeft tot doel innovaties met een hoog risico en een grote impact te ondersteunen en deze te begeleiden vanaf de conceptfase (Technology Readiness Level – TRL) tot aan de volwassenheid van de markt. Geografische verschillen in de financiering van EIC Accelerator Sinds de oprichting heeft EIC Accelerator een belangrijke rol gespeeld bij het bevorderen van innovatie en het ondersteunen van projecten met groot potentieel. Gegevens duiden echter op een scheve verdeling van de middelen ten gunste van bepaalde landen. Landen als Frankrijk, Duitsland en Nederland staan consequent bovenaan de lijst van begunstigden, terwijl landen als Griekenland, Slovenië en Hongarije achterblijven. Deze ongelijke verdeling roept vragen op over de toegankelijkheid en eerlijkheid van het EIC Accelerator-programma. Frankrijk, Duitsland en Nederland: leiders op het gebied van innovatiefinanciering Deze landen lopen historisch gezien voorop bij het ontvangen van EIC-financiering. Hun robuuste innovatie-ecosystemen, gekoppeld aan krachtige overheidssteun en een overvloed aan professionele schrijvers, freelancers en consultants die bekwaam zijn in het opstellen van succesvolle EU-subsidieaanvragen, hebben een belangrijke rol gespeeld in dit succes. Bovendien heeft het vermogen van deze landen om te voldoen aan de hoge Technology Readiness Level (TRL)-vereisten en hun projecten effectief te pitchen tijdens het EIC Accelerator-interviewproces hun positie als leiders bij het veiligstellen van EIC-financiering verder verstevigd. Griekenland, Slovenië en Hongarije: de strijd om gelijke kansen Landen als Griekenland, Slovenië en Hongarije hebben daarentegen met uitdagingen te maken gehad bij het veiligstellen van een billijk deel van de EIC-fondsen. Verschillende factoren dragen bij aan deze ongelijkheid. Ten eerste kan het gebrek aan kennis en begrip van het officiële voorstelsjabloon en de aanvraagprocedure een aanzienlijke barrière vormen. Bovendien hebben deze landen mogelijk niet zoveel consultants of professionele schrijvers die gespecialiseerd zijn in EIC-subsidieaanvragen, wat hun vermogen om effectief te concurreren belemmert. Oekraïne: een opmerkelijke uitsluiting De afwezigheid van Oekraïne in het financieringslandschap van EIC Accelerator is een ander punt van zorg. Gezien de snelgroeiende startup-scene van het land en het potentieel voor innovatieve projecten, roept de uitsluiting van EIC-financiering vragen op over de inclusiviteit en het bereik van het programma. De ongelijkheid aanpakken Om deze onevenwichtigheden recht te zetten, kunnen verschillende stappen worden genomen: Verbeterde ondersteuning en training: het bieden van gespecialiseerde training en middelen aan potentiële aanvragers uit ondervertegenwoordigde landen kan helpen om een gelijk speelveld te creëren. Dit omvat workshops over het opstellen van overtuigende voorstellen en het begrijpen van de nuances van de evaluatiecriteria van EIC Accelerator. Diversificatie van beoordelaars: Het opnemen van beoordelaars met een breder scala aan geografische achtergronden zou inherente vooroordelen kunnen verminderen en een meer diverse en rechtvaardige selectie van projecten kunnen garanderen. Gerichte outreachprogramma's: Het implementeren van outreachprogramma's in landen met lagere aanmeldingspercentages zou de belangstelling voor en deelname aan het EIC Accelerator-programma kunnen stimuleren. Grotere transparantie: Het publiekelijk delen van gedetailleerde statistieken over de geografische verdeling van de middelen en het evaluatieproces zou de transparantie en verantwoordingsplicht van het programma kunnen vergroten. Conclusie Hoewel het EIC Accelerator een essentieel instrument blijft voor het bevorderen van innovatie in Europa, is het aanpakken van de geografische verschillen in de verdeling van de financiering van cruciaal belang om een evenwichtiger en rechtvaardiger landschap te garanderen. Dit zal niet alleen de geloofwaardigheid van het programma vergroten, maar er ook voor zorgen dat innovatieve ideeën uit alle hoeken van Europa gelijke kansen krijgen om te bloeien. De landen die sinds 2021 gefinancierd worden onder de EIC Accelerator vindt u hier: Frankrijk (80) Duitsland (68) Nederland (52) Spanje (35) Verenigd Koninkrijk (31) Israël (29) Zweden (25) Finland (22) België (20) Ierland (20) Denemarken (19) Italië (18) Noorwegen (13) Oostenrijk (12) Portugal (11) Estland (8) Polen (6) Bulgarije (3) IJsland (3) Litouwen (2) Tsjechië (2 ) Roemenië (2) Luxemburg (2) Slowakije (1) Kroatië (1) Griekenland (1) Slovenië (1) Cyprus (1) Hongarije (1) De volledige lijst van alle EIC Accelerator-begunstigden sinds 2021 is ook beschikbaar.

Rasph - EIC Accelerator-advies
nl_NL
en_US fr_FR de_DE el it_IT es_ES pl_PL et pt_PT da_DK sv_SE fi bg_BG hr cs_CZ hu_HU lv lt_LT ro_RO sk_SK sl_SI uk he_IL tr_TR is_IS sr_RS ka_GE nb_NO nl_NL